Ben seviyorum yaşamayı, ölüme yaklaştırıyor beni.
Her sabah uyandığımda biliyorum asıl uykuma bir gün daha yaklaştığımı,
bir çiçek daha açınca biliyorum kaçınılmaz bir solma daha yaşanacak.
Seviyorum eski aşklarımı mesela,
biliyorum bir gün toprak olacak hepsi,
anılarımla beraber derine gömülecekler.
Teninin kokusunu, tutkuyla dokunuşunu seviyorum,
biliyorum bir gün sevgimizle öldüreceğiz birbirimizi.
Her öpücük biraz daha yaklaştırıyor beni ölüme,
veriyorum içimden içine bir nefesimi daha.
Seviyorum ben aydınlığı, güneşin sıcaklığı yakıyor bedenimi,
işte o zaman hissediyorum yaşadığımı, ölüme biraz daha yaklaştığımı...
Yaşamayı seviyorum ben, ölmeye bağlanmayı.
biliyorum bir gün gelecek çat kapı,
zamansız olmayacak gidişi seninki gibi, verdiği sözü tutacak o.
Ben yaşamayı seviyorum, ölümden ötürü...
mmmmmmmmm 06'
kesin olan tek şey ölüm olduğu için ölüme bu denli sempatiyle bakmanız , yaşamdan yeteri kadar tat alamayacağınız anlamına gelmiyormuş demek...aydınlattığınız için teşekkür ederim saygıdeğer Merve :)
YanıtlaSilçok güzel özetlediniz sevgili Genco : )
YanıtlaSil